Pages

Tuesday 18 December 2012

కుటుంబం,ఉద్యోగం నడుమ ఈ తరం అమ్మాయి


అప్పుడప్పుడే తెలవారుతుంది.....తలారా స్నానం చేసిన నేను, రేడియో ఆన్ చేశాను..."ఓం కౌసల్యా సుప్రజా రామ పూర్వా సంధ్యా ప్రవర్తతే,ఉత్తిష్ఠ నరశార్దూల కర్తవ్యం దైవ మాహ్నికమ్" అంటూ ఎమ్ ఎస్ సుబ్బలక్ష్మి గారు పాడుతున్నారు...నేను పొయ్యి మీద పాలు పెట్టి, ముగ్గు డబ్బా తీసుకుని వాకిట్లోకి వెళ్లి, ముగ్గు వేస్తుండగానే, చంటాడు లేచి సంగీతం ప్రాక్టీసు మొదలు పెట్టాడు, పరిగెత్తుకెళ్ళి వాడిని ఎత్తుకుని....ముగ్గు ముగుంచి.....మా వారిని లేపి, బ్రష్ మీద పేస్టు వేసిచ్చి, చంటి గాడి మొహం కడిగి,వంటింట్లోకి వెళ్లి మా వారికి కాఫీ,చంటాడికి పాలు కలిపిచ్చాను.....కాసేపు పిల్లాడిని చూసుకుందురూ.. చక చకా టిఫిన్ చేసేస్తాను....అంటూ ముగించానో లేదో మా వారు లేచి స్నానానికి వెళ్ళిపోయారు... చంటి గాడు మళ్లీ  సంగీతం అందుకున్నాడు....ఇక తప్పదు అనుకుని....వాడ్ని తీసుకుని వంటింట్లోకి వెళ్లి...వాడి చేతిలో ఒక ఆపిల్ పెట్టి....వంట మొదలుపెట్టాను....పాలవాడు, కూరగాయలమ్మి ఇలా మధ్య మధ్యలో అటు ఇటు తిరుగుతూ....మొత్తానికి వంట ముగించి....మా వారికీ డబ్బా కట్టేసి....తను టిఫిన్ చేసేలోపు చంటి గాడికి పెట్టేసి....శ్రీవారు ఆఫీసు కి వెళ్తుంటే,గుమ్మం దాక వెళ్లి టాటా చెప్పేసి లోపలి వచ్చాను....చంటి గాడికి స్నానం చేయించి చొక్కా వేస్తుండగానే నిద్రలోకి జారుకున్నాడు.....ఇల్లంతా సర్దేసి చిన్నగా రేడియో పెట్టి,పేపర్ పట్టుకు కూర్చున్నాను....ఇల్లంతా ప్రశాంతంగా ఉంది.....(Mr.పెళ్ళాం సినిమా గుర్తొచ్చిందా??) అంతే!!!!!!!!! టిర్ర్ర్ర్ర్ ర్ర్ ర్ ర్ ర్ ర్ ర్ ర్ ర్ ర్ ర్ ర్ మంటూ గట్టిగా శభ్ధం, ఉలిక్కిపడి లేచాను......"అలారం"....సూర్య కిరణాలు కిటికిలోంచి మొహం మీద పడుతుంటే...ఓఒ ఇదంతా కలా అనుకుంటూ లేచాను :D 
                                                             

ఇక రియాలిటీ లోకి వస్తే.....
నేను, మా వారు ఇద్దరం సాఫ్ట్ వేర్ ఉద్యోగం చేస్తున్నాం.... నేను ఉదయం 9:30 కి ఆఫీసులో ఉండాలి. తను 10 గంటలకల్లా ఆఫీసు చేరుకోవాలి..ఉదయాన్నే లేచి ఏదో వండేసి , వండింది ఇంత నోట్లో వేసుకుని....ఇంకాస్త  బాక్స్ లో  వేసుకుని...ఆఫీసులకి వెళ్తాం.....అక్కడ మేనేజర్ గారు "వచ్చారా మేడమ్, రండి రండి,ప్రయాణం కులాసాగా జరిగిందా అన్నట్టు చాలా వెటకారంగా చూస్తూ,టైం ఎంతయ్యింది అంటాడు" మనం ఎక్కడ లేని వినయం చూపిస్తూ ఓ నవ్వు  నవ్వితే అక్కడితో ఆపేస్తాడు.....లేదు అని  రెచ్చిపోయమో పుచ్చిపోయామే....అలా సర్దుకుని....ఏదో ఉన్న పని చేసుకుని...లంచ్ అవర్ లో తనకి ఒకసారి కాల్ చేసి తిన్నారా, ఏంటి విశేషాలు అంటామో లేదో  టైం అయిపోతుంది అని గుర్తుకు వస్తుంది....ఇక ఉంటానండి అని ఫోన్ పెట్టేసి.....బ్రతకాలంటే తినాలి అనుకుని, తెచ్చుకున్న డబ్బా ఖాలీ చేయాలి...ఇక మళ్లీ వెళ్లి పనిలో పడిపోతా.....ఇక కాస్త త్వరగా ఇంటికి చేరుకోలిగితే పరవాలేదు....ఏదో వంట అనే కార్యక్రమం కాస్త సజావుగా సాగిపోతుంది...కానీ , పొరపాటున నాకు పని వల్ల కాస్త ఆలస్యం అయ్యిందో...ఇక అంతే సంగతులు....వంట చేయటానికి టైమూ,ఓపిక రెండూ ఉండవు.....అప్పుడు ఎక్కడో మనసు మూలల్లో ఏదో తెలియని ఒక అసంతృప్తి,అసహనం ....అయ్యో!!! మా ఆయనకి సరిగా వండి పెట్టలేకపోతున్నానే అని....పోనీ ఉదయాన్నే లేచి చక్కగా వండుదామా అంటే...అదేమిటో, నిద్రా దేవత ఇప్పుడు లేవనివ్వానంటే లేవనివ్వను అని పట్టుబడుతుంది.....ముందు రోజు పని అలసట వల్లనో ఏమో....శరీరం కూడా సహకరించదు......అసలు తప్పు ఎక్కడ జరుగుతుంది,ఈ సమస్యని ఎలా అధిగమించాలి అని ఆలోచించే లోపే మళ్లీ ఆఫీసు టైం అయిపోతుంది....మళ్లీ పరుగో పరుగు.....
ఇలా 5 రోజులు పరుగులు తీస్తూ, ఒక రోజు ఇంట్లో ,ఒక రోజు బయట తింటూ గడిపేస్తూ, ఒకరిమోహాలు ఒకరం సరిగా చూసుకున్నామో లేదో తెలియని అయోమయంలో ఉంటూ ఆ 5రోజుల పండగ కాస్తా ముగించేస్తాం....
ఎంతో  ఆశగా ఎదురుచూస్తున్న వీకెండ్ వచ్చేస్తుంది...."శనివారం, ఆదివారం" . ఒరిస్సా తుఫాను బాధితుడికి తిండి దొరికినట్టు దొరికే ఆ రెండు రోజులు వస్తూనే....కూరగాయలు, సరుకులు,షాపింగ్,బిల్లులు కట్టడాలు,ఇల్లు శుబ్రం చేసుకోవటం , అలసిపోయి పడుకోవటం తో తుర్ర్ మని ఎగిరిపోతాయి రెండు రోజులు....
పోనీ, ఎంత సేపూ భాధ్యతలేనా...ఈ వారం ఎంజాయ్ చేద్దాం అనుకుని...సాహసం చేసి ప్లాన్ చేస్తే......ఇంట్లో పనులన్నీ అలా ఉండిపోతాయి  ...ఆదివారం రాత్రి ఇంటికి వచ్చి పనులన్నీ చేసి...అలిసిపోయి పడుకుంటామా....ఆ అలసటకి తోడు , నిద్రాదేవి నేనూ  ఉన్నానంటూ సోమవారం నిద్ర లేవనివ్వదు.....
ఇక ఆఫీసుకి ఆలస్యంగా వెళ్ళామా ...అంతే...బాస్ గారు పంచబక్ష పరమాన్నాలతో సత్కరించి...సన్మాన కార్యక్రమం మొదలు పెడతారు....ఎప్పుడైనా టైం దొరికినప్పుడు,ఆఫీసు కాబ్ లో వెళ్తూ ఆలోచిస్తే చిన్న అసంతృప్తి, ఏదో వెలితి....ఏంటి ఈ జీవితం??? ఇలా ఎంతకాలం పరుగులు?? అసలు కుటుంబం కోసం నేను ఏం ేస్తున్నాను...అయిన వాళ్ళని ఫోన్ లో కూడా పలకరించే టైం లేకుండా అయిపోయింది...పోనీ ఆఫీసులో మనం ఏమైనా గొప్ప పోసిషన్ లో ఉన్నామా అని తరిగి చూసుకుంటే....అదే కుర్చీ,అదే టేబుల్,అదే కంప్యూటర్...నొక్కి నొక్కి అరిగిపోయిన మౌస్,కొట్టి కొట్టి అరిగిపోయిన కీబోర్డ్...ఒక వెయ్యో రెండు వేలో హైకు....మరీ      జుట్టుపీక్కుని, కళ్ళు పోయేలా పని చేస్తే ఇంకో 4 బటానీలు చేతిలో పెడతారు...
సరే పోనీ onsite లో మనకి మాంచి పేరేమైనా ఉందా అంటే....onsite వాడు కూడా ఎప్పుడు చూడు....పోయిన రెండు వారాలు నీ performance బానే ఉంది...మరి ఈ వారం ఏం అయ్యిందో తెలియదు....తగ్గిపోతుంది నీ performance అని పాడిన పాటే పాడుతుంటాడు........మళ్లీ  ఇక్కడ అసంతృప్తి.....అసలు పెళ్ళైన అమ్మాయిలంతా ఎలా మనేజ్  చేస్తున్నారబ్బా??? పిల్లలు ఉన్నవాళ్లు కూడా ఉద్యగం చేస్తున్నారే....నేనెందుకు ఇలా...నేనొక్కదాన్నే ఇలా ఉన్నానా అని ఏదో బాధ.....ఇలా చిరిగిన  ప్రొఫెషనల్ లైఫ్, పర్సనల్ లైఫ్ ముక్కలు తెచ్చి అతికించి చూస్తే....నాకే అర్ధం కాలేదు....మళ్లీ  అసంతృప్తి....                                                       
                                                       
అమ్మ ఇంటికి వస్తే గట్టిగా ఒక గంట తన పక్కన కూర్చుని మట్లాడే తీరిక లేని సంపాదన , భర్త పుట్టినరోజు నాడు ఒక గంట ముందుగా ఇంటికి రాలేని ఉద్యోగం...రేపు పిల్లలు పుడితే వాళ్ళకి తినిపించటానికి, ప్రేమగా దగ్గరకు తీసుకోవటానికి  టైం ఉంటుందా?? బాబోయ్ !!!! వద్దు నాకీ సంపాదన అనిపించింది...
ఇంతలోనే నా మనసుకి నేనే సర్దిచెప్పుకున్నా...."బంగారం....ఇన్ని భాద్యతల మధ్య నీకు తోచిందేదో నువ్వు చేస్తున్నావ్,నిన్ను నువ్వు చూసుకుని గర్వపడాలి....పిల్లలు పుట్టేదాక ఉద్యోగంలో పైకి ఎదుగు...పిల్లలు పుట్టాక మనేయోచ్చులే...అప్పుడు కుటుంబానికే మన ఓటు" అని..

ఇలా అనుకున్న కొన్నాళ్ళకి మా జీవితంలోకి ఒక బుజ్జి పాప వచ్చింది.....లీవ్ పెట్టాను కానీ resign చేయలేదు....మొదటి 6 నెలలు ఎలానో వర్క్ ఫ్రం హోం అని పని కానిచ్చాను......కానీ, తర్వాత మా మేనేజర్ మహానుబావుడు....ససేమిరా అన్నాడు.....ఉద్యోగం కావాలంటే ఆఫీసుకి రావాల్సిందే అన్నాడు.....ఉద్యోగమా?? కుటుంబమా?? అనే సంఘర్షణలో.....పెరిగిన కర్చులు, భాద్యతల కారణంగా ఉద్యోగమే గెలిచింది..... పాపని వదిలి వెళ్లాలని లేకపోయినా, తప్పలేదు.... మళ్లీ అవే ఉరుకులు పరుగులు.....ఉదయాన్నే లేవటం...వంటచేయటం,నేను రెడీ అయ్యి పాపని రెడీ చేసి, నాకో డబ్బా,మా వారికో డబ్బా,పాపకి అన్నీ సర్దుకుని ,9 గంటలకి పాపని daycare లో వదిలేసి ఆఫీసుకి వెళ్ళటం.....మళ్లీ సాయంత్రం 7 గంటలకి పాపని daycare నుండి తీసుకుని ఇంటికి వచ్చి వంటచేయటం......రోజంతా దానితో ఉండకపోవటం మూలంగా, ఇంటికి వచ్చాక అది ఒక్క నిమిషం నన్ను వదలదు...ఇలా మళ్లీ తినటం,పాపని పడుకోబెట్టి నేను పడుకోవటం...మళ్లీతెల్లారితే పరుగుల జీవితం.....ఎన్నాళ్ళిలా????

అసలు అమ్మాయిలు పెళ్ళయ్యాక  ఉద్యోగం చేయాలా?? మానేయాలా???

ఏంటి?? ఈ అమ్మాయి ఏదో కష్టాలన్నీ అమ్మాయిలకే అయినట్టు చెబుతోంది.....బాగా ఆడవాళ్ళ పక్షపాతిలా ఉంది....అని నా మీద కారాలు,మిరియాలు నూరుతున్నారా?? ఆగండాగండి అక్కడికే వస్తున్నా.....ఇప్పటి వరకు నేను ఒక సగటు అమ్మాయి ఎలా అయితే ఆలోచిస్తుందో, మదన పడుతుందో చెప్పాను , కానీ ఇలా మదనపడే అబ్బాయిలూ ఉంటారు ...ఉద్యోగంలో busy గా ఉండి , ఫ్యామిలీ తో గడపలేకపోతున్నాం అని వాళ్ళు కూడా బాధపడతారు.


నోట్: ఇది నా కథ కాదు...నా స్నేహితురాళ్ళు, తెలిసినవాళ్ల అండ్ నా అనుభవాలు అన్నీకలిపి ఇలా రాసాను :)


36 comments:

  1. హాయ్ అంజలి గారు,చాలా వరకు ఇందులో నిజాలే ఉన్నాయి,అతిశయోక్తి ఏమి లేదు.. అన్నీ మనమే manage చేసుకోవాలి..తప్పదు..

    ReplyDelete
    Replies
    1. హాయ్ చిన్ని గారు....నిజమే మనమే adjust అవ్వాలి...... వ్యాఖ్యకి ధన్యవాదములు :)

      Delete
  2. ప్రతి అమ్మాయి/అబ్బాయి ఎదుర్కొనే సమస్యే అండి ఇది.
    ఇంతకీ దీనికి మీ పరిష్కారం ఏమంటారు :) ?

    ReplyDelete
    Replies
    1. హాయ్ శ్రీనివాస్ గారు, నా ఒపీనియన్ ఏంటంటే.....పిల్లలు పుట్టేవరకు అమ్మాయి జాబు చేసుకోవచ్చు...తర్వాత పిల్లలకి తల్లి అవసరం చాలా ఉంటుంది...సో మానేస్తే మంచిది......మన యువత తప్పుద్రోవ పట్టటానికి తల్లిదండ్రులు బిజీ గా ఉండి ,వాళ్ళతో సరైన సమయం గడపకపోవటం కూడా ఒక కారణం అని నేను అనుకుంటాను.....అలా అంటే అమ్మాయిలు అంటారేమో,ఇంత చాదుకున్నది ఎందుకు..మానేయటానికా అని....కానీ , ఇది నా ఒపీనియన్ మాత్రమే...

      Delete
    2. ఈ విషయాలన్నింటినీ అమ్మాయి అబ్బాయి పెళ్ళికి ముందే మాట్లాడుకుని ఒక ఏకాభిప్రాయానికి వస్తే బావుంటుందనుకుంటాను. పెళ్ళయ్యాక ఆలోచించొచ్చు అనుకుంటే తర్వాత ఇబ్బందులు ఎదురవుతాయి.

      Delete
  3. అంజలి చాలా బాగా రాసినారు కాని ఏమి అనుకోకండి ,కర్చులు మనo ఎంత అనుకుంటే అంత luxury కి అంతము లేదు అని నా ఆలోచన . మగవారే సంపాదించాలి ఆడవారు సoపాదించకూడదు అని నేను అనను కాని ప్పిల్లలకి మన అవసరము కాస్త ఎక్కువ అని నా మాట . పిల్లల్లు కాస్త పెద్దగా అయ్యేవరకు మనము ఇంట్లో వుంటే ఏమి చెప్పండి వాళ్ళని cruch/day care లో పెట్టాలా వాళ్ళు ఎడుస్థా వుంటారు చూడలేము అండి . అంతగా ఉద్యోగం చేయకుంటే ఎలా అంటే వాళ్ళు ఇలా వేరే టైపు జాబ్స్ చేసుకొని వాళ్ళ తో ఎక్కువ సమయము గడపవచ్చు కాదంటారా . నేను తప్పుగా రాసివుంటే " sorry "

    ReplyDelete
    Replies
    1. హాయ్ షర్మిల గారు , ఇందులో అనుకోవటానికి ఏం ఉందండి...మీ ఒపీనియన్ మీరు చెప్పారంతే :)Please don't be sorry for this......
      మీరు అన్నది ముమ్మాటికి నిజం.....నేను కూడా మీరు చెప్పిందే కరెక్ట్ అనుకుంటాను.....పిల్లలకి మన అవసరం చాలా ఎక్కువ.....అందుకని పిల్లలకి సరైన సమయం ఇవ్వగలం అనుకునే ఉద్యోగం ఎంచుకోవటం మంచిది...కుదిరితే ఉద్యోగం మానేయటం ఇంకా ఉత్తమం. కాని ఈ మధ్య కాలం లో నా స్నేహితురాళ్ళు చాలా మంది ఇదే రీసన్ చెప్పి ఉద్యోగం కంటిన్యూ చేస్తున్నారండి....కర్చులు పెరిగిపోయాయి,పెరిగిన కర్చులతో రేపు పిల్లల భవిష్యత్తు కోసం ఏమి దాచలేకపోతున్నాం అని అందుకే ఈ పోస్ట్ రాసాను......అభినందనలకి ధన్యవాదములు :)

      Delete
  4. అంజలి గారు, అన్ని విషయాలు చాలా బాగా వివరించారు.
    ఇక్కడ ఒక మంచి పాయింట్ తెలియజేసారు -
    "యువత తప్పుద్రోవ పట్టటానికి తల్లిదండ్రులు బిజీ గా ఉండి ,వాళ్ళతో సరైన సమయం గడపకపోవటం కూడా ఒక కారణం అని నేను అనుకుంటాను"

    ఇది నూరు సాతం సత్యం. మన తల్లి, తండ్రి పిల్లలతో చాలా సమయం గడిపారు, కాని ఈ తరం తల్లి, తండ్రిలకు గడపాలని ఉంటుంది, కాని ఆఫీసు పని భారం, ఆఫీసు ఇల్లు బాలెన్స్ అవ్వటం లేదు.

    ఇంకో విషయం

    ఆఫీసులో మేనేజర్ గురించి ప్రత్యేకంగా చెప్పటానికి ఏంముంది!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. హాయ్ రాము గారు, నా బ్లాగు కి స్వాగతం :)
      అవునండి మీరు చెప్పింది నిజమే...మన ముందు తరం తల్లిదండ్రులు పిల్లలతో చాలా సమయం గడిపేవారు, ఈ రోజుల్లో పిల్లలతో గడపటానికి తల్లిదండ్రులకి సమయం ఉండటం లేదు, ఆఫీసు పనులతో అలసిపోతారు, ఇక పిల్లలతో ఎలా గడపగలరు?? అదే ఇక్కడ అసలు సమస్య....(అలా అని నేను ఉద్యోగం చేసే వాళ్ళ పిల్లలంతా చెడ్డవాళ్ళు అనటం లేదు.....కాని పిల్లలకి సరైన సమయం ఇవ్వటం, వాళ్ళకి మంచి చెడు చెప్పటం తల్లిదండ్రులుగా మన భాద్యత అని నా ఉద్దేశం )....
      మీకు నచ్చినందుకు,అభినందనలకి ధన్యవాదములు :)

      Delete
  5. కావ్య గారు ఈ తరం మహిళలు ఎదుర్కుంటున్న సమస్యను చక్కగ వివరించారు. కుటుంబంలో ఒకరే పనిచేస్తే బతుకుబండి నడవడం కష్టమైన ఈ రోజుల్లో తప్పని సరిగా ఇద్దరు పనిచేయాలి..కాని బతుకుబండిని లాగే క్రమంలో అధనంగా మహిళలే ఎక్కువ కష్ట పడాల్సి వస్తుంది...ఒకవైపు కుటుంబానికి అవసరమైన సేవలు చేస్తూనే, బయట ఉద్యోగం చేయడం ఇబ్బందిగా మారుతుంది..ఇలాంటి సమయంలో ఇంటి పనిలో భర్త సహయ పడితే కొంత వరకు సమస్యను అధికమించ వచ్చు....కాని ఇంటిపనిలో సహయపడే భర్తలు చాలా తక్కువమంది కదండి...అందుకే ఈ సమస్యకు అంత సులభంగా పరిష్కారం దొరకదు...

    ReplyDelete
    Replies
    1. హాయ్ డేవిడ్ గారు,
      మీరు చెప్పింది అక్షరాలా నిజం....ఈ రోజుల్లో మహిళలే ఎక్కువ కష్టపడుతున్నారు బ్రతుకు బండి లాగే క్రమం లో....మీరన్నట్లు భర్త కాస్త సహాయం చేస్తే సమస్య చాలా వరకు అధిగమించవచ్చు, ఎందుకంటే,ఇంతకు ముందైతే ఉమ్మడి కుటుంబాలు ఉండేవి,పెద్దలు సహాయ పడేవాళ్ళు,కానీ ఈ రోజుల్లో ఉమ్మడి కుటుంబాలు చాలా అరుదు, సో భర్త అర్ధం చేసుకొని సహకరిస్తే మంచిది.కానీ, మీరు చెప్పినట్టు అల సహాయం చేసే వాళ్ళ సంఖ్య తక్కువే.
      అభినందనలకి ధన్యవాదములు :-)

      Delete
  6. చాలా బాగా వర్ణించారు ఈ తరం లో ఒక అమ్మాయి పడే బాధలని. ఇవన్ని గుర్తుకువస్తాయి నాకు పెళ్ళయ్యాక. .:)
    కష్టాలు ఏవైనా నాకు తెలిసి ఇద్దరు అర్థం చేసుకుని నడుచుకునే వాళ్ళు అయితే ఏ పని అయిన ఇష్టంగానే చేస్తాం అనేది నా అభిప్రాయం. ఏమంటారు? సలహాలు ఇవ్వటం సులువు అంటారా. . అంతేలెండి. .అనుభవం లేనపుడు ఎన్ని సలహాలైనా ఉచితంగా ఇస్తారు అనుకుంటారు. :)
    ఇంతకి chocolates కొని ఇచ్చారా మీ అబ్బాయికి? :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. హాయ్ వసంత్ గారు, నిజమేనండి భర్త అర్ధం చేసుకుని కాస్త సహాయపడితే అమ్మాయికి కాస్త సులువవుతుంది. అభినంధలనకి ధన్యవాదములు :)

      Delete
    2. హలో కావ్య గారు. .మీ బ్లాగ్ నుండి వచ్చిన inspiration తో నేను కుడా బ్లాగ్ వ్రాయటం మొదలుపెట్టాను. . న మొదటి పోస్ట్ ని చూసి కొంచం మాలాంటి వాళ్ళని ప్రోత్సహించండి. .లింక్ ఇక్కడ ఇస్తున్నాను.
      http://mivasanth.blogspot.com/2012/12/blog-post.html

      Delete
  7. ఇద్దరూ పని సమానంగా చేసుకునే రోజు త్వరలో వస్తుందని ఆశిద్దాం. బాగా రాస్తున్నారు.

    ReplyDelete
    Replies
    1. హాయ్ జ్యోతిర్మయి గారు, కొందరిలో మార్పు వస్తోంది, అందరిలో రావాలని ఆశిద్దాం :).....అభినందనలకి ధన్యవాదములు :)

      Delete
  8. బాగా రాసారు. రాసే శైలి చాల బాగుంది. ఎంత ఇద్దరూ కలసి పనులు చేసుకున్నా పిల్లల్ని day care లోనే కదండీ వుంచాలి. మగవాళ్ళు సాయం చెయ్యటం లేదు అంటారు కానీ వాళ్ళు ఎంత సాయం చేసినా పిల్లలకు time ఇవ్వడం అనేది office hours తరువాతే అనే నిజం అందరూ ఆలోచించాలని నా వుద్దేశం. ఆఫీసు టైం లో పిల్లల్ని చూసుకోలేకపోతున్నామని కదా మీ అందరి ఆరాటం. మరి ఆఫీసు కు వెళ్ళితే వాళ్ళని వదలక తప్పదుగా.

    ReplyDelete
    Replies
    1. హాయ్ Sarada గారు, నిజమేనండి....ఇద్దరు కలిసి పని చేసుకున్నా పిల్లలని డే కేర్ లో వేయాల్సిందే....తల్లి ఉద్యోగం మనేయటమే మంచిది.....కానీ, అలా మానేయటం ఏ కారణం చేతనైన కుదరనప్పుడు, ఇద్దరు కలిసి పని చేసుకుంటే, పిల్లలతో కాస్త సమయమైన గడపవచ్చు..... మీకు నచ్చినందుకు ధన్యవాదములు :)

      Delete
  9. Hi kavya garu,this is right! Nice post..... :) :)

    ReplyDelete
  10. మీ బ్లాగ్ డిజైన్ బావుంది మీ పోస్ట్ లు అన్ని చదవలేదు కాని చదివించే గుణం పుష్కలంగా ఉంది.

    వ్రాస్తూ ఉండండి. అభినందనలు.

    ReplyDelete
    Replies
    1. హాయ్ వనజవనమాలి గారు, అభినందనలకి ధన్యవాదములు :)

      Delete
  11. కావ్యాంజలిగారూ...

    ఈతరం ఉద్యోగస్తులైన భార్యాభర్తల బాధలను కళ్లకు కట్టినట్లు చూపించారు.

    ఉద్యోగస్తులైన భార్యాభర్తల్లో భార్యలకే ఇంకాస్త ఎక్కువ శ్రమ తప్పటం లేదు. అటు ఆఫీసుపని, ఇటు ఇంటి పనులతో సతమతమయ్యేది మహిళలే. పైగా పిల్లల పెంపకం అదనం. ఇది ఎవరికైనా తప్పని పరిస్థితి. అలాగని ఈ పరిస్థితి నుంచి తప్పించుకోలేని ఆర్థిక పరిస్థితులు.

    పెళ్లయ్యాక అమ్మాయిలు ఉద్యోగం చేయాలా, మానేయాలా?? అని మీరు అడిగిన ప్రశ్నకు సమాధానం ఇవ్వటం చాలా కష్టం. ఎందుకంటే.. వాళ్ల వాళ్ల ఆర్థిక పరిస్థితులనుబట్టి ఈ విషయంలో నిర్ణయం తీసుకోవాల్సి ఉంటుంది.

    మంచి పోస్టు. ఆలోచింపజేసేలా ఉంది. ఇలాగే మరిన్ని రాస్తుండండి.

    ReplyDelete
    Replies
    1. హాయ్ శోభ గారు,
      నిజమేనండి.....ఉద్యోగం చేయాలా వద్దా అన్నది ఆర్థిక పరిస్థితులనుబట్టి నిర్ణయించుకోవాలి.....ప్రతి వారికి వాళ్ళ పిల్లలతో గడపాలని ఉన్నా ఈ రోజుల్లో కర్చుల వల్ల ....ఇద్దరు ఉద్యోగం చేయాల్సి వస్తుంది....కానీ, దీని వల్ల పిల్లలు చాలా నష్టపోతున్నారు.
      అభినందనలకి ధన్యవాదములు :)

      Delete
  12. హ్మ్మ్... నేనే సలహాలూ ఇవ్వలేను కానండీ..
    మీ పోస్ట్ మిస్టర్ పెళ్ళాం కి సీక్వెల్ లా ఉందండీ... ;)
    మీ బ్లాగ్ ఇదే చూడటం.. బాగుందండి

    ReplyDelete
    Replies
    1. హాయ్ రాజ్ గారు ,
      నా బ్లాగ్ కి స్వాగతం......మిస్టర్ పెళ్ళాం కి సీక్వెల్ లా అనిపించటం సంతోషమే :) అభినందనలకి ధన్యవాదములు :)

      Delete
  13. చాలా చాలా బాగా రాసారండి..
    కాని ఈ బాధ, సంఘర్షణ అనుభవించేవాళ్ళకే కానీ,చూసే వాళ్ళకు తెలియదు.
    ఒకటి అర్ధమయ్యింది.అందరూ పక్కవాళ్ళు ఎల మేనేజ్ చేస్తున్నరో అని ఆలోచిస్తూ ఎవరికి వాళ్ళు మేనేజ్ చేసేస్తున్నారు..:ఫ్
    నేను ఇలాగే ఆలోచిస్తాను..
    ఒకప్పుడు భర్త సంపాదన సరిపోయేది.
    ఇప్పుడు ఇద్దరూ పనీ చేస్తే గాని నెట్టుకురాలేని స్థితి.
    రేపు పిల్లలు కూడా చిన్ననాటినుండీ పనిచేయాల్సొస్తుందేమో..

    ReplyDelete
    Replies
    1. హాయ్ ధాత్రి గారు,
      అవునండి నిజమే...ఇప్పుడు ఇద్దరు పని చేస్తేగానీ పిల్లలకి అన్ని సమకూర్చలేమేమో.......అభినందనలకి ధన్యవాదములు :)

      Delete
  14. నేను జాబ్ చేస్తున్నప్పుడు... ఇటు ఇంటిపనితో, అటు ఆఫీసు పనితో సతమతమవుతూ... ఆఫీసులో బాసుల ఆగడాల్ని భరిస్తూ పడిన వేదనకు అక్షర రూపం ఇచ్చిన కవిత ఈ సందర్భంగా మీతో ఓసారి పంచుకుందామని లింక్ ఇస్తున్నా... వీలైతే చూడండి కావ్యగారు...


    http://kaarunya.blogspot.in/2010/12/blog-post_04.html

    ReplyDelete
    Replies
    1. హాయ్ శోభ గారు, చదివానండి.....చాలా బాగుంది :)

      Delete
  15. కావ్యాంజలి గారు చాలా రోజులైనట్లుంది మీరు కొత్త పోస్ట్ రాయక..అప్పుడప్పుడు రాస్తు ఉండండి.... అలోచించే రాసే మీ సైలి చాలా బాగుంటుంది..and i wish you and ur family great success, a lot or peace and happiness on the occasion of sankranthi.

    ReplyDelete
    Replies
    1. హాయ్ డేవిడ్ గారు, మీ అభిమానానికి ధన్యవాదములు :).ఈ మద్య పనిలో కాస్త busyగా ఉండి రాయలేకపోయాను. త్వరలోనే రాస్తాను.
      Thank u so much for the wishes డేవిడ్ గారు,Wish u the same :)

      Delete
  16. పెళ్లి చేసుకుంటే ఇన్ని కష్టాలా అన్నట్లు మమ్మల్ని భయపడేలా రాసారు మేడమ్ ..Just Kidding Mam.చాల బాగా రాసారు

    ReplyDelete
  17. అంజలి గారు చాలా మంచి విషయాలను తెలిపారు..అలాగే బిజీ లైఫ్ లో ఎంత మనోవేదన..ఉంటుందో చాలా చక్కని శైలితో రాశారు...-:)

    ReplyDelete
  18. Kavyanjali madam gariki

    Namaskaramu. Mee blogu chaalaa chaalaa bagundi. Mee blogu choosi aanandamu vesindi.

    Kavyanjali madam garu meeku, mee kutumba sabhyulaku mariyu mee snehithulaku naa Deepavali subhakamshalu.

    Kavyanjali madam garu idi naa Deepavali sandesamu Lamps of India message (Bhaaratha Desamulo Deepamulu) ni nenu naa Heritage of India bloglo ponduparichitini.

    http://indian-heritage-and-culture.blogspot.in/2013/09/lamps-of-india.html

    Kavyanjali madam garu meeru naa Lamps of India message ni choosi oka manchi sandesamuni english lo ivvagaluaru.

    Alage meeru naa bloguki memberga join avutharu ani aasisthunnanu.

    Kavyanjali madam garu meeku naa Lamps of India message nachite danini mee facebook mariyu ithara friends networks lo share cheyagalaru.

    Kavyanjali madam garu meenunchi naa Lamps of India message ki oka manchi sandesamu englishlo vasthumdani alaage meeru naa blogulo membergaa join avutharu ani aasisthunnanu.

    ReplyDelete

 

View Count




Useful Links